Verbroedering met Kunstkwartier, Maastricht
Zondag 9 september 2007.
Met een prettig aantal mensen zaten we in de reisbus naar Maastricht…naar de wijk Kunstkwartier om het juist te situeren. Klein-Antwerpen en de wijk Kunstkwartier verbroederden en dit in het kader van een heel weekend feestelijkheden.
Maastricht deed toen mee aan Open Monumentendag en openden tegelijk hun theaterseizoen met “Het Parcours”, een opeenvolging van allerlei acts en voorstellingen…zoals wij kennen met de Cultuurmarkt eind augustus.
Kunstkwartier deed hieraan mee en…wij dus ook.
De stad Maastricht ligt aan de Maas en is kleiner dan Antwerpen. Het is een bloeiende handelsstad met vele multiculturele gemeenschappen en activiteiten, tevens een studentenstad. Net zoals Antwerpen.
Ook de twee wijken die nu verbroederden vertonen vele gelijkenissen.
Beide wijken liggen net buiten het oude stadscentrum. Er wonen, woonden en werken verschillende kunstenaars. Het zijn levendige wijken met kleurrijke groepen en ideologieën. Er worden culturele en andere activiteiten georganiseerd door een klein wijkcomité. Een groot gebouw wordt afgebroken om plaats te maken voor een modern wooncomplex…
Bij ons wordt het oud Militair Hospitaal aan de Lange Leemstraat richting Berchem Station volledig gerenoveerd en verbouwd waar nodig, en in Maastricht is dat de oude Sphinx-porseleinfabriek.
En dan is er nog die link met het Hand: het Huis met het Handje, hoofdsponsor van die culturele activiteiten en de verbroedering…tussen de Hand van Antwerpen.
Een dergelijke verbroedering, een zodanige samenwerking tussen steden, dorpen of wijken noemt men een “jumelage” en er zijn culturele afspraken en voordelen aan verbonden.
In dit geval ook een financiëel voordeel want het district van onze stad heeft een deel van deze vervoersonkosten voor zich genomen…hiervoor onze welgemeende dank.
Het idee van een verbroedering,van die “jumelage” gaat verder dan alleen maar een enkele keer samenkomen. We zullen in de toekomst, hopelijk toch, meer samenwerken.
Het begon met onze komst en onze deelname aan het feestweekend in Maastricht waarbij onze reus Wannes ook niet ontbrak.Erg zichtbaar was het niet maar Wannes vierde daar ook zijn vrijgezellenavond!
Hij gaat op 7 oktober, tijdens ons Wijkfeest, trouwen met Germaine van Ganzenveer en hierbij zijn de wijkbewoners van Kunstkwartier natuurlijk uitgenodigd.
Als deelname in “Het Parcours” organiseerde Kunstkwartier kunstenaarsstonden en kleine tentoonstellingen. Klein Antwerpen deed hier natuurlijk aan mee.
Enkele plastische kunstwerken werden tentoongesteld in onze infostand op het Miséricordeplein waar we ook nog cullinaire eigenheden ter beschikking stelden.
De geplaatste kunstwerken waren allemaal gemaakt door mensen uit onze eigen buurt.
Er was veel belangstelling en, wat we niet voorzien hadden, men wilde er ook kopen…
De plaatselijk middenstanders zorgden dat we pralines, koekjes(handjes), bollekens , fruitsap en cava konden presenteren…Dit kende, zoals we verwacht hadden, nog meer succes.
Klein Antwerpen profileerde zich niet alleen door onze reus, door schilderijen, tekeningen, beelden en snoepwerk maar ook levende kunstenaars trokken aller aandacht.
Een groepje Vlaamse muzikanten met een Nederlandse woordkunstenaar, zij noemen zich. “Fabula Rasa” brachten op bijzondere wijze onze dichter Paul Van Ostayen weer tot leven.
Acteur Patrick Lahousse met zijn muzikale begeleider Peter Geysels ontroerden dan weer vele toehoorders met een unieke woordenschat en vreemde vertellingen. “Fabula Rasa” en Patrick Lahousse traden niet op aan het Mésirecordeplein maar op een meer rustige en intieme plaats, aan het “Huis met het Handje”in de straat met de vreemde naam “Achter de barakken”(tijdens WO II huisden de Engelse soldaten er).
Het huis – twee kleine eeuwoude arbeiderswoningen – is zelf ook opvallend.
Niet alleen de gevel trekt de aandacht maar aan de ene voordeur is een bronzen hand aangebracht…ze steekt uitnodigend uit. Die dag kreeg ze volop antwoord, van ons maar ook van de zestien polyester handen die onze voorzitter Christiaan Ketele gemaakt had en opgehangen in de boom voor het huis. Die zondag liepen er dus vele Antwerpenaren tussen de Nederlanders, Maastrichtenaren en andere Vlamingen in. We genoten allemaal van de vele voorstellingen welke op diverse plaatsen gehouden werden, we genoten ook van de vreemde hapjes, kleuren en klanken…
Wie wilde ontsnappen aan rumoer en de mensenzee kon kuieren in stillere straten (op sommige plaatsen doet Maastricht denken aan Brugge, Hasselt, Antwerpen…)en er waren er ook die een ondergrondse boottocht meemaakten!
Moe en heel tevreden keerden we huiswaarts. De busvoerder deed het heel erg goed en laveerde ons tussen snelle auto’s in.
Wie wel vast het meest moet bekomen is Christiaan…die had zondagavond, en ook nog maandagavond, gewoon geen stem meer.
Tekst : Marleen Gijsel
