Naamtegel
Edouard Keilig … landschapsarchitect, ontwerper van het Stadspark van Antwerpen
1827 – 1895

Frédéric Edouard Keilig werd op 15 maart 1827 in Rödgen geboren en stierf in Brussel op 29 juli 1895. Hij was de zoon van een landbouwer uit het toenmalige Koninkrijk Saksen en kreeg zijn praktische opleiding in een tuinbouwbedrijf in Leipzig en volgde als vrije student een aantal colleges over scheikunde en plantkunde aan de Leipzigse universiteit.

In 1847 kon hij aan de slag op het koninklijke Slot Charlottenburg in Berlijn en kon zich zo ook verder specialiseren in tuinaanleg.

In 1853 verhuisde hij naar België en vrij vlug kreeg hij zijn eerste opdracht: het ontwerpen van een kasteeltuin in Hévillers. Ook andere dergelijke tuinen mocht Keilig nadien ontwerpen. In 1856 vertrouwde kroonprins Leopold hem de uitbouw van het Park van Tervuren toe, de eerste in een reeks koninklijke opdrachten. Door deel te nemen aan ontwerpwedstrijden kreeg Edouard naam en volgden meerdere grote opdrachten. Ook in 1867 won hij de wedstrijd voor de aanleg van het Stadspark van Antwerpen. Hij plande een metalen hangbrug die over de parkvijver werd aangelegd en waarbij de brughoofden door kunstmatige rotsen werden omgeven.

Nadat Keilig in 1868 de Belgische nationaliteit had verworven werd hij nog dat jaar benoemd tot inspecteur van de plantsoenen van Brussel. Hierdoor was hij betrokken bij de realisatie van alle openbare landschappelijke ruimtes in de hoofdstad. Hij bleef ruim 25 jaar in dienst van de stad Brussel en tekende al in 1869 het voorontwerp van de Franklin Rooseveltlaan aan het Ter Kamerenbos, die pas jaren na zijn dood zou worden aangelegd.

Het ontstaan van het Stadspark – wat voor vele Klein-Antwerpenaren hun tuin is – voert ons terug naar 1859, naar de wet van 8 september, die de vergroting en versterking van Antwerpen oplegde. De regering bouwde toen een grote omheining die belangrijke delen van Borgerhout en Berchem, samen met nagenoeg het hele Antwerpse grondgebied, zou insluiten. Hierdoor verviel de voormalige functie van de oude singel met de militaire bolwerken zoals het Fort Herentals. Men stelde voor dit fort om te vormen tot een park. In 1867 kreeg Edouard Keilig deze opdracht. De werkzaamheden startten op 3 december en waren half augustus, twee jaar later, voltooid met inbegrip van de ijzeren hangbrug.

Op het vlak van puur esthetische vooruitziendheid was Keilig wel een grootmeester. Hij legde ‘onzichtbare’ parken aan: een landschap dat pas na een halve eeuw het uitzicht zou bereiken dat hij ermee had bedoeld.

Maar … wat zou Edouard Keilig nu met ‘zijn’ park aanvangen???

Klein Antwerpen, naamtegels Verdraagzaamheidsplein